— Нашы пацыенты пераважна пенсійнага ўзросту, — кажа загадчык і адна­часова ўрач агульнай практыкі Ленінскай амбулаторыі Вольга Аляшкевіч, — але ёсць людзі праца­здольнага ўзросту, дзеці. Да доктара звяртаюцца і падчас “вострых” сітуацый, і каб атрымаць рэцэпт для лячэння хранічных захворванняў, каб папярэдзіць хваробу — зрабіць прышчэпку, засцерагчыся ад сезонных вірусаў.
І хоць цяперашняя пара, як заўважыла Вольга Аляксанд­раўна, — якраз дэманструе рост рэспіраторных хвароб, у тым ліку сярод дзяцей, — з наведвальнікаў ля апоўдня ў светлым, прасторным калідоры пабудовы застаем усяго аднаго чалавека. Шматдзетная маці прыйшла на кансультацыю. Пра сезонны вірус, як запэўніла жанчына, яна асабліва не хвалюецца: і сама, і дзеці штогод атрымліваюць прышчэпкі ад грыпу.
— І гэта абаснавана, — кажа Вольга Аляшкевіч. — Практыка маёй работы паказала, што прывітыя людзі калі і хварэюць, то нашмат радзей, у лёгкай форме і без ускладненняў.
Ды і ўвогуле ўрач катэгарычны ў тым, што лю­дзі павінны больш адказна ставіцца да ўласнага здароўя, клапаціцца пра яго самі: не чакаць, калі нешта стане турбаваць, не рэага­ваць адмоўна на неабходнасць прайсці дыспансерызацыю, а спаўна карыстацца такой магчымасцю, каб папярэ­дзіць тую ці іншую сур’ёзную хваробу. Як прыклад, па выніках праведзенай у мінулым годзе дыспансерызацыі ў дваіх жыхароў працаздольнага ўзросту ўдалося выя­віць анкалогію на ранняй стадыі і тэрмінова прысту­піць да лячэння. Тое ж самае, па словах Вольгі Аляксандраўны, датычыцца паводзін на прыёме ў доктара: важна не замоўчваць, а агучваць усе, нават, здавалася б, нязначныя змены ў стане здароўя.
У цэлым жа ўрач агульнай практыкі на сяле — гэта і тэ­рапеўт, і лор, і акуліст, і неўролаг, і хірург. У амбулаторыі можна атрымаць мінімальнае абследаванне (урач выслухае пацыента, праслухае, зробіць ЭКГ, вымерае ціск, у тым ліку ўнутрызрокавы, рост і вагу) і любую мінімальную дапамогу. Для гэтага, акрамя загадчыка, у калектыве ёсць памочнік урача агульнай практыкі, медыцынская сястра, акушэрка, зубны фельчар.
З заканчэннем прыёму ў амбулаторыі работа сельскіх медыкаў не спыняецца. Пасля 12-й гадзіны яны накіроўваюцца да пацыентаў па выкліках на дом — для гэтага ў распараджэнні маецца аўтамабіль, а таксама наведваюць катэгараваныя групы насельніцтва ў адпаведнасці з распрацаваным планам, да прыкладу, немаўлят.
Пабудова амбулаторыі — сапраўднае ўпрыгожанне аграгарадка. Дагледжаная, прасторная і светлая ўнутры, яна такая ж добраўпарадкаваная звонку. Летась і ўвогуле абнавілася — за кошт бюджэтных сродкаў замянілі на новыя вокны, што дадало лоску.
Са станоўчага Вольга Аляшкевіч называе з’яўленне электронных рэцэптаў. Апошняе дазваляе вяскоўцам з хранічнымі захворваннямі не з’яўляцца штомесяца на прыём для выпіскі рэцэпту. Дастаткова патэлефанаваць урачу амбулаторыі і з’явіцца ў аптэку са спецыяльнай карткай.

#ЗдоровыеГородаИПоселки